پروژه پایان دنیا 2012/12/21.....یا بعبارتی Armagedon (بخش دوم)

LOGO

تمام مقصد ما مکتب ماست

  2)شهاب باران،شب چله،پیشگویی نابودی زمین

پیشگویی نابودی زمین:

-خاموشی 3 روزه:

 

 

ناسا پیش بینی کرده است که در ۲۳-۲۵ دسامبر ۲۰۱۲ (سوم تا پنجم دی ۹۱) و در زمان تراز کائنات زمین به مدت ۳ روز در تاریکی کامل به سر خواهد برد.

دانشمندان آمریکایی پیش بینی تغییرات کائنات ، خاموشی در کل کره زمین به مدت ۳ روز از تاریخ ۲۳ دسامبر ۲۰۱۲ نموده اند.

این پایان جهان نیست ، این هم ترازی جهان ، جایی که خورشد و زمین برای اولین بار هم تراز می شوند. زمین از وضعیت کنونی که بعد سوم است به بعد صفر تغییر نموده و سپس به بعد چهارم تغییر می نماید.در این گذار جهان با تغییر بزرگی روبرو می شود و ما یک جهان جدیدی را خواهیم دید.

پیش بینی شده است که این ۳ روز تاریکی در روزهای ۲۳، ۲۴، ۲۵ دسامبر ۲۰۱۲(سوم تا پنجم دی ماه ۹۱) اتفاق می افتد، حفظ آرامش ، در آغوش کشیدن یکدیگر ، مناجات ، خواب به مدت ۳ روز بهترین راه حل است و انهایی که بعد از این واقعه زنده می ماند با یک جهان نوین روبرو خواهند شد و متاسفانه افرادی که از این موضوع ترس به دل راه دهند خواهند مرد .

از هم اکنون خوشحال باشید، واز هر لحظه عمر خود لذت ببرید و نگران نباشید و هر روز به درگاه خدا دعا کنید.

 

 

آسمان در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲

 

یک هم محوری نادرخورشید در حالت انقلاب زمستانی خویش در شکاف تاریک کهکشان خواهد گرفت

در طلوع آفتاب روز انقلاب زمستانی در سال ۲۰۱۲ میلادی، خورشید دقیقاً در شکاف سیاه راه شیری قرار خواهد گرفت و جهت طوری خواهد بود که حلقه کهکشان راه شیری در تمام نقاط افق دیده خواهد شد مانند اینکه کهکشان روی زمین فرود آمده باشد و آن را در افق لمس می کند و مانند این است که دروازه آسمان گشوده باشد، البته “دروازه آسمان” یک اصطلاح است برای این حالت که در آن راه شیری افق را در بر می گیرد و ربطی به شکاف تاریک راه سیری ندارد.

 

آیا در سال ۲۰۱۲ دنباله داری با زمین برخورد می کند؟

بر اساس پیشگویی های شوم، یک چیز بزرگ باید با ما برخورد کند. وقتی می گویم ” یک چیز بزرگ” مقصدم یک جسم آسمانی غیر قابل کنترول (یعنی سیاره ایکس یا نیبیرو، یا یک شعله کشنده خورشید) و وقتی می گویم “ما”، مقصدم سیاره زمین است. بنظر میرسد که چسپاندن سناریو های شوم به آخر تقویم “طولانی” مایا های قدیم در میان نویسندگان، سایت های انترنتی، مستند سازان و ویدیو های یوتوپ به سرعت در حال رشد می باشد. بر اساس این سناریو در ۲۱ دسامبر یا همان روز های سال ۲۰۱۲ باید یک اتفاق بدی بیافتد.احتمالا عمده ترین اختلاف میان سناریو های سال ۲۰۱۲ و پیش گویی های شوم گذشته این است که هر پیش گویی ممکن ( غیر ممکن یا غیر محتمل) منادی یک سرنوشت مرگبار یا نابود کننده برای زمین بوده اند.

بنابرین، با هدف بررسی سناریوی های شوم، می خواهم تا بر نظریه موجودیت یک دنباله دار در اعماق فضا که با آهستگی مدار خود را به سوی زمین تغییر میدهد، درنگ نمایم. اما قبل از اینکه نگران شوید، باید از شنیدن اینکه نظریه برخورد یک دنباله دار با زمین در سال ۲۰۱۲ کاملأ بی اساس است، خوشحال شوید. زیرا تا حالا چنین چیزی دیده نشده و با قاطعیت می گویم که هیچ شواهدی وجود ندارد که بگوید در سال ۲۰۱۲ یک دنباله دار با زمین برخورد می کند. حالا می گویم چرا…

بازار یابی روز رستاخیز 

بر اساس گفته بعضی از گمراه کنندکان، چهار سال بعد از امروز یعنی دقیقأ در ۲۱ دسمبر ۲۰۱۲ جهان به آخر میرسد. پیش گویان همیشه تقویم مایا ها و ( وعده های کتب آسمانی، طالع بینی یی چینگ و لوح های باستانی سومری ها) را به مثابه ثبوتی برای ادعای خویش پیش می کشند. اما متأسفانه اکثر تئوری های روز رستاخیز بر اساس برداشت های نادرست علمی و دروغ های به ظاهر حقیقی می باشند. گاهی هم بخاطر فروش کتب و جلب توجه خوانندگان سایت های علمی – تخیلی می باشد. گذشته از همه، جز ترس و وحشت دیگر سودی برای مردم ندارند.

حتمأ تا کنون در چندین سایت درباره برخورد سیارک ۲۰۱۲ چیزهایی خواند اید. حالا ما هم در اینجا می خواهیم این مسئله را با دقت بررسی کنیم و ببینیم که آیا واقعأ یک سیارک در مسیر برخورد با زمین قرار دارد یا خیر. خلاصه کلام با قاطعیت می گویم که هیچ خطر برخورد قریب الوقوع یک دنباله دار با زمین وجود ندارد. 

خطر دنباله دار 

قبل از اینکه به ادعای سناریوی روز شوم نظر بیاندازیم، نخست باید خطر برخورد یک دنباله دار را با زمین بررسی نماییم. همه میدانند که در گذشته دنباله دار هایی با زمین برخورد کرده و بدون شک در آینده هم زمین هدف برخورد دنباله دار ها قرار می گیرد، اما حد اقل برای چند دهه از خطر برخورد دنباله دار یا سیارک در امان هستیم. در واقع، شهاب ها بصورت قطعه سنگ ها در مقایسه با دنباله دار های یخی تعداد شان خیلی کم اند و در طول سال چندین شهاب سنگ بزرگ با زمین برخورد نموده مثلأ ( به شهاب سنگ ۲۰۰۸ TC3 بنگرید که اولین برخورد اتموسفیری شهاب با اتموسفیر زمین بود)

هر چند خیلی به ندرت، اما سیارک ها با سیارات برخورد می کنند. در سال ۱۹۹۴ دیدیم که چگونه توده های دو کیلومتری سیارک شومیکر لی ۹ وارد اتموسفیر سیاره مشتری شدند و به همین خاطر از دیدن یک دهانه یا گودال بزرگ در نتیجه برخورد یک سیارک یا دنباله دار در زمین نباید خوشحال شویم. جرقه های نور ثبت شده در اثر برخورد توده های شومیکر لی با مشتری باعث گردید تا تلاش مان در جهت بررسی آسمان را افزایش دهیم تا از یک خطر احتمالی و ناگهانی باخبر باشیم. هر چند شمار زیادی از اجرام مجاور زمین مشخص شده اند، اما تعداد کمی از آنها تهدیدی برای ما شمرده می شوند. 

توده های شومیکر لی ۹ – ناسا 

در سال ۲۰۰۶ میلادی وقتی سیارک ۲۷۰ متری آپوفیس ۹۹۹۴۲ در صدر فهرست میزان اثرات خطر قرار گرفت باعث یک تحرک عجیب در میان اخترشناسان شد. انتظار میرود سیارک آپوفیس با مصئونیت و بدون خطر در سال ۲۰۲۹ از کنار زمین عبور کند. اما به علت انحراف های گرانشی زمین در سال ۲۰۲۹، احتمال دارد سیارک آپوفیس از یک محلی بنام “سوراخ کلید” گرانشی عبور کند و باعث برخورد آن با زمین در ۱۳ هم اپریل ۲۰۳۶ گردد. هنوز هم احتمالات را نمی توان رد کرد. با وجود این آیا حاضرید تا بر سر برخورد آپوفیس با زمین قمار بزنید؟ 

توده های سنگی دیگری نیز در فضا سرگردانند، اما اکثر شان بی خطر اند و تهدیدی برای زندگی روزمره مان در سال ۲۰۱۲ ایجاد نمی کنند. 

پس به نظر میرسد که ما از هر گونه برخورد آسمانی در أمان هستیم. اما بدین معنی نیست که هرگز چیزی با ما برخورد نخواهد کرد و یا یک گوی آتشین در آسمان پدیدار نخواهد شد (سنگ آسمانی کانادا در ۲۱ نومبر و تازه ترین آن در ۶ ام دسمبر بر فراز کولورادو را بخاطر بیاورید که بزرگترین برخورد توسط یک دنباله دار ۱۰ تنی بوده). اما بدین معنی نیست که طی (چند سال آینده یکی از اجرام را در مجاورت زمین کشف نخواهیم کرد، شاید همین فردا یک جرم را در نزدیکی زمین ببینیم) اما تا هنوز هیچ دلیل آشکاری بر برخورد نابود کننده بشریت در سال ۲۰۱۲ وجود ندارد. هر گونه ادعا علیه این موضوع غلط و دروغ است. 

داده های ایراس

یک تصویر مشهور در وبت سایت سیاره ایکس. این یک سیاره ایکس است و یا فقط یک کهکشان جوان؟

ناسا. ماهواره فراسرخ اخترشناسی به مدت ۱۰ در سال ۱۹۸۳ بصورت یک تلسکوپ در مدار زمین در گردش بود. این تلسکوپ فراسرخ با بررسی سراسر آسمان، فرا درخشندگی کهکشان های جوان و “ابر” های میان کهکشان را به خوبی رصد نمود. اما قبل از اینکه این داده ها بررسی و مطالعه شوند اکثر رسانه ها بخصوص (واشنگتن پست) نوشتند که بعضی از این اجرام می توانند سیاره ایکس افسانه ای در بیرون از منظومه شمسی ما باشد. این یکی از تئوری های مهمی است که پیش گویان روز رستاخیز آن را به مثابه یک دلیل بر موجودیت سیاره ایکس عنوان می کنند. چندین نویسنده با استفاده از براهین مشکوک ادعا نمودند که رصد های قبلی به خوبی نشان می دهد، سیاره ایکس همان سیاره “نیبیرو” سومری هاست. اما نیبیرو یک کوتوله خاکستری است. در این تئوری، مرگ و نابودی، بشمول پیدایش نسلی از بیگانگان بنام انوناکی (یعنی اجداد بیگانه ما که سیاره خود را دوباره می خواهند) یکی پی دیگر بوجود می آیند. چه افسانه زیبای علمی که هیچ ریشه در واقعیت علمی ندارد. پس این سیاره ایکس همان “دنباله دار ۲۰۱۲″ است؟ اگر (اگر می خواهید این واقعیت را که یک دنباله دار یک سیاره نیست، نا دیده بگیرید، پس به یک کوتوله خاکستری هم کاری نداشته باشید). 

برای اینکه کاملأ باورتان شود که تئوری دنباله دار ۲۰۱۲ و سیاره ایکس کاملأ پوچ است، کمی در مورد محل یا موقعیت این دنباله دار ادعا شده فکر کنید. 

جمع بندی

واقعیت این است که تئوری سیاره ایکس دروغ است، اما تئوری دنباله دار حتی کاذب تر از آن. در ضمن شانس نابودی سیارات درونی منظومه شمسی در اثر پیچ و تاب خوردن یک سیاره بزرگ در سال ۲۰۱۲ و احتمال برخورد یک دنباله دار در همان سال، برابر با صفر است. 

اما آینده را نمی توان پیش بینی کرد و هیچ پیشگویی گذشتگان هم نمی تواند سناریوی مدرن نجومی “پایان جهان” را مشخص کند. من مطمئن هستم که به دلایل معنوی و مذهبی سال ۲۰۱۲ یک سال خاص خواهد بود که بر سر آن نمی توان بحث کرد. اما پیشگویانی که با هدف رسیدن به منافع شخصی، علم امروزی را برای اثبات پیش گویی های غلط شان بکار می برند، نه تنها کار غیر مسئولانه، بلکه خیلی هم خطرناک برای بشریت میکنند. 

در سال ۲۰۱۲ هیچ نوسان مقناطیسی در زمین رخ نمی دهد 

به تاریخ ۲۱ دسبمر ۲۰۱۲ میلادی زمین یعنی خانه مشترک همه انسان ها یک رویداد بسیار قوی را تجربه می کند. این بار صحبت در مورد سیاره X یا فوران کشنده خورشیدی نیست، بلکه این رویداد در داخل هسته درونی زمین رخ میدهد و باعث یک تغیر مصیبت بار در میدان مقناطیسی که حمایت گر ماست می گردد. در نتیجه ما نه تنها شاهد کاهش سریع استقامت میدان مقناطیسی خواهیم بود بلکه قطب های میدان مقناطیسی هم سریعأ جابجا می شوند ( یعنی قطب شمال مقناطیسی بجای قطب جنوب و برعکس جابجا می شوند.) خوب این پیش بینی برای ما چه معنی می دهد؟ یعنی اگر به پیش گویی ها در مورد سرنوشت شوم باور دارید، متوجه باشید که با جابجا شدن میدان های مقناطیسی، زمین توانایی دفاع در برابر تابش های خورشیدی را از دست می دهد و در برابر مقدار زیاد تشعشات خورشیدی قرار می گیرید. ناوگان عظیم ماه واره های مخابراتی و نظامی از مدار سقوط می کنند و باعث ایجاد هرج و مرج در زمین می شوند. نا آرامی های اجتماعی، جنگ، قحطی و سقوط اقتصادی رخ می دهد و بدون داشتن سیستم GPS یا موقعیت یاب جهانی، تمام هواپیما ها سقوط می کنند… 

با استفاده از پیش گویی مایا ها ( اقوامی که بین سالهای ۲۵۰ تا ۹۰۰ قبل از میلاد در محدوده مکسیکوی (مکزیک) امرزوی زندگی می کردند و در نجوم تبحر و مهارت های زیادی داشتند که در مقاله جداگانه، پیشگویی این قوم برای سال ۲۰۱۲ را برایتان آماده می سازم) به مثابه یک بهانه برای ایجاد روش های جدید و انفجار کننده که در اثر آن سیاره ما ممکن نابود شود، پیش گویان تئوری سال ۲۰۱۲ از جابجایی جاذبه زمین مثل اینکه در سنگ نهفته باشد، استفاده نموده اند. حقیقتأ ب ه علت این است که دانشمندان گفته اند، این اتفاق ممکن در یک دوره چهار ساله اتفاق می افتد. اما دریغا، با اینکه این تئوری یک اندازه حمایت علمی را همراه دارد، هیچ کسی نمی تواند جابجایی میدان های مقناطیسی را که احتمال دارد در روز های آینده و یا در هزاره بعدی اتفاق بیافتد، پیش گویی کند.

اولأ، اجازه دهید تا تفاوت میان جابجایی میدان مقناطیسی و جابجایی قطب های زمین را برای شما توضیح دهم. جابجایی میدان مقناطیسی تغیر در میدان مقناطیسی زمین است که طی آن قطب مقناطیسی شمال زمین به قطب جنوب مقناطیسی می رود و در نتیجه قطب های مقناطیسی جابجا می شوند. هرگاه چنین اتفاق بیافتد، قطب نمای ما دیگر به سمت شمال نه بلکه به سمت انترکتیکا یا قطب جنوب نشان خواهد داد. اما جابجایی قطب ها که تقریبأ یک رویداد مشابه است چندین بار در دوره تکامل منظومه شمسی ما رخ داده. به گونه مثال دو سیاره منظومه ما از این رویداد متأثر شده و قطب های شان جابجا شده اند؛ مثلأ زهره ( که بر خلاف جهت دیگر سیارات می چرخد، در اثر چند رویداد بزرگ مانند برخورد سیاره ی، قسمت فوقانی آن با قسمت پائین آن جابجا شده) و اورانوس ( که به پهلو می چرخد، در اثر یک برخورد یا به علت اثرات گرانشی مشتری یا زحل از محور خود بیجا شده است). اکثر نویسندگان بشمول (پیش گویان سرنوشت شوم) جابجایی میدان مقناطیسی و جابجایی قطب های زمین را طوری یاد آور شده اند که گویا یک چیز اند. اما مسئله این طور نیست.

نخست در مورد جابجایی میدان های مقناطیسی… 

این اتفاق چند بار رخ می دهد؟

دلایل جابجایی میدان های مقناطیسی درست فهمیده نشده، اما این مسئله کاملأ با قسمت درونی زمین ارتباط دارد. وقتی سیاره ما در گردش است، هسته مذاب آهنی آن به راحتی در جریان می باشد و باعث می گردد تا الکترون ها نیز به راحتی جریان پیدا کنند. این حرکت حرارتی، ذرات شارژ یا بار دار میدان های مقناطیسی ای را ایجاد می کنند که مرکز آنها در قطب های شمال و جنوب زمین قرار دارند. این پروسه بنام عملکرد دینام (مولد جریان دائم) یاد می شود که تقریبأ باعث ایجاد میدان مقناطیسی شبیه آهنربا می گردد و به این میدان ها اجازه می دهد تا سیاره ما را کاملأ در داخل خود بپوشاند.

نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:


برچسب‌ها: <-TagName->

لینکستان

درباره ما


مهدی جعفری ٍ به سایت ریاضی مکتبی خوش آمدید. برای امکانات بیشتر در سایت عضو شوید. باتشکر مدیریت سایت و تیم VMM
ایمیل : mahdijafari1996@yahoo.com


آمار وبلاگ:
 

بازدید امروز : 7
بازدید دیروز : 1
بازدید هفته : 7
بازدید ماه : 2067
بازدید کل : 190063
تعداد مطالب : 345
تعداد نظرات : 18
تعداد آنلاین : 1

پرچم